Əbədiyyət ağacının yarpaqları (POEMA)
Proloq
Yağı
düşmən, görüm əlin qırılsın,
Ocağında
cəhənnəmlər qurulsun,
Oğlun,
qızın sinəsindən vurulsun,
Necə
qıydın şəhidimə, sən necə?
Şama
dönüb əriyirəm hər gecə!
Aman
Allah, bu nə ölüm, nə qandır!..
İgidlərim,
cənnət sizə məkandır!
Ey
insanlar, toxunmayın, amandır!
Dəli
könlüm qan eyləyir, ağlaram,
Tufan
olub, leysan olub çağlaram!
Ruhlarınız
uca dağlar kimidir,
Xatirəniz
yaşıl bağlar kimidir.
Göz
yaşlarım gur bulaqlar kimidir,
Gecə-gündüz
göz yaşımı tökürəm,
Dan
yerini kirpiyimlə sökürəm!
Bir
dastan başladım sizə yazmağa,
Səbrim
yoxdu, haqqım yoxdu susmağa!
Azadə bənzəyir
dumanlı dağa,
Başım
üstə ildırımlar oynayar,
Sinəmdə
söz şəlaləsi çağlayar!
Birinci yarpaq
Aman
Allah, heç ölməyib elə bil,
Necə yatır
torpaq üstə şəhidim.
Üzündə
nur, dodağında təbəssüm,
Sıra-sıra,
dəstə-dəstə şəhidim!
Döyüşlərdə
qəhrəmanlıq göstərən,
Düşmənləri
cəhənnəmə göndərən,
Bu
torpağa öz canından can verən,
Nəğmə
deyim qoy ahəstə, şəhidim.
Söz
bağından tər çiçəklər dərərəm,
Qəbrinizə
qucaq-qucaq sərərəm...
Xatirindən
nələr keçdi görəsən,
Nə
düşündü son nəfəsdə şəhidim?..
Ikinci yarpaq
Mənim cənnət
mələklərim,
Talehimə
salam deyin.
O da sizə
qardaş oldu,
O da sizə
yoldaş oldu.
Mənim
gözəl şəhidlərim,
Eşqi əzəl
şəhidlərim.
Ruhunuza
həsr edəcəm
Şeir, qəzəl,
şəhidlərim.
Üçüncü yarpaq
Bir
avazla oxudu ki, Xudayar,
Bağrım
başı yandı, yandı, köz oldu.
"Xudayar
təsnifi" qaldı yadigar,
Qəlbimizdə
közə dönən iz oldu.
Şəhidlər
qəlbimi oda qaladı,
Qolum
üstə boz buludlar ağladı,
Yolum
üstə yalquzaqlar uladı,
Duman
oldu, leysan oldu, sis oldu.
Azadəyəm,
sözə salmışam meyil,
Sözsüz
keçən heç bir günüm gün deyil!
Qəm əlindən
havalandım elə bil,
Göz
yaşlarım sahilsiz dəniz oldu!..
Dördüncü
yarpaq
Yuxu
qaçıb gözümdən,
Xəbərsizəm
özümdən.
Qələm
çağırır məni,
İlham pərim
yanımda.
Bir müqəddəs
nəğməni
Oxuyuram
bu anda.
Həzin-həzin
astaca,
Yazı
masam üstəcə.
O nəğmə
ki, bəndləri,
Nəqarəti
Vətəndir.
Mən sadəcə
xəttatam,
İlham -
İlahidəndir!
Vətən mənim
bu günüm,
Vətən mənim
dünənim.
Zəfərinə
qurbanam,
Azərbaycanım
mənim!
Beşinci yarpaq
Vətən
bizim canımız,
Nəfəsimiz,
qanımız.
Qəhrəmanlar
yurdudur,
Can Azərbaycanımız.
Vətən
bizim gözümüz,
Ən müqəddəs
sözümüz.
Onu kimsə
qorumaz
Qorumasaq
özümüz.
Vətən
tariximizdir,
Eşqi
safdır, təmizdir.
Qarabağ -
Azərbaycan,
Qədim məskənimizdir!
Altıncı yarpaq
Əzizinəm
bu ellər,
Bu
obalar, bu ellər.
Şanlı Vətən,
səninçün
Candan
keçər bu ellər.
Yeddinci
yarpaq
Mən aşiq
bu bayrağa,
Üç rəngli
bu bayrağa.
Od
qoyaram düşmənə
Toxunsa
bu bayrağa.
Səkkizinci
yarpaq
Əzizinəm
qəfəsdən,
İz
qalmadı qəfəsdən.
Xarıbülbül
sevinir,
Xilas
oldu qəfəsdən.
Doqquzuncu
yarpaq
Əzizim
Şuşa gözəl,
Dağları
qoşa gözəl.
İndən
belə oxların
Toxunmaz
daşa, gözəl.
Onuncu yarpaq
Əzizinəm
Zəngilan,
Cənnət
yurdum Zəngilan.
Düşmən
geri çəkildi,
Gözün
aydın, Zəngilan.
On birinci
yarpaq
Əzizinəm
Qubadlı,
Elim,
günüm Qubadlı.
Hüsnün
dillər əzbəri,
Yaşıl
gözlü Qubadlı.
On ikinci
yarpaq
Mən aşiqəm
Laçına,
Qartal
yurdu Laçına.
Sancdı
bayrağımızı
Bizim
ordu Laçına.
On üçüncü
yarpaq
Mən aşiq
Kəlbəcərə,
Şeh
düşüb çiçəklərə.
Allahım,
mənə güc ver,
Mehman
olum o yerə.
On dördüncü
Əzizim
Ağdam gözəl,
Bu elim,
obam gözəl.
Gülüstana
çevrilsin,
Azərbaycanım
gözəl.
On beşinci
yarpaq
Mən aşiq
Xudafərin,
Arazın
suyu sərin.
Üçrəngli
bayrağımla
Bəzənib
Xudafərin.
On altıncı
yarpaq
Cəbrayıl
nur üzlü şəhid,
Ruhun
şad olsun, şad olsun.
Qələbə
çaldı ordumuz,
Ruhun
şad olsun, şad olsun.
Vuruşdun
qəhrəman kimi,
Dilə
düşdün dastan kimi.
Titrədi
qəlbimin simi,
Ruhun
şad olsun, şad olsun.
Vətəniylə
fəxr eyləyən,
"Vətən-Anadır!"- söyləyən,
Günəş
kimi nur çiləyən
Ruhun
şad olsun, şad olsun.
On yeddinci
yarpaq
Adını
tarixə yazdı,
Düşməninə
məzar qazdı,
İgidlik
dastanı yazdı
General
Polad Həşimov!
Vuruşdu
mədri-mərdanə,
Döndü
nağıla, dastana.
Zinətdi
Azərbaycana
General
Polad Həşimov!
O, şir
idi, aslan idi,
Şücaətli
insan idi.
Ölümsüz
bir dastan idi
General
Polad Həşimov!
On səkkizinci
yarpaq
Bu Vətənlə
fəxr eləyin,
Koroğluların
yurdudur!
Oğlu
aslan, qızı aslan,
Qəhrəmanların
yurdudur!
Bu
bayraqla fəxr eyləyin,
Azərbaycan
bayrağıdır!
Bu
torpaqla fəxr eyləyin,
Çünki Vətən
torpağıdır!
On doqquzuncu
yarpaq
Hər biri
dastan oğullar,
Hünərli
aslan oğullar.
Sizinlə
qürur duyur,
Azərbaycan,
oğullar!
Şəhadətiniz
mübarək,
Ürəyində
min bir dilək.
Sizə
şeirdən toxudum
Mən də ətirli
bir çələng.
Məkanınız
cənnət sizin,
Bu müqəddəs
qismət sizin!
Adınızı
yaşadacaq
Bu el,
oba, millət sizin!
Epiloq
Azadəyəm,
könlüm dolu,
Bu müqəddəs
zəfər yolu
Mənə
"yaz, yarat!"-söylədi,
Sözlərimə
qanad verdi.
İndən
belə şəhidlərə
Neçə
dastan yazılacaq!
Azərbaycan
neçə ki, var,
Onlar
unudulmayacaq!
Azərbaycan!
Odlar yurdum!
Zəfər
çaldı igid ordum!
Hünərini
görsün cahan,
Yaşa,
yaşa, Azərbaycan!
Yaşa,
yaşa, Azərbaycan!
Hacı Azadə-Taleh
Abbasqızı